ที่ห่างหายไปนาน ไม่ใช่อะไร แต่หมดมุกจะเขียน เพราะไม่ได้มีอะไรตื่นเต้นมาให้เล่าเท่าไหร่ แต่หนนี้ กลับมาอีกครั้ง เพราะเพิ่งไปสนุกสุดเหวี่ยงในงานแต่งงาน ของเพื่อนสนิทกาเบรี ยลมา งานนี้ไม่ไปไม่ได้ เนื่องจากกาเบรียล เป็นคิวปิ้ด แนะนำคนทั้ง 2 ให้รู้จักกัน :) ... เหตุเกิด ณ ริโอ เดอ จาเนโร
งานเริ่มประมาณ 4ทุ่ม บ่าวสาวก็เดินเข้างานมา และประกอบพิธีทางศาสนา แอบได้ยินมาแว่วๆ ว่าค่าหัวแขกที่มาในงาน คนละ 300R$ ถ้าเป็นที่เมืองไทย คงจัดที่รร. 5ดาว แถมอาหารบัฟเฟห์ ไฮโซแบบไม่อั้น แต่... ที่นี่บราซิลค่ะ ฮะๆๆ อาหารบัฟเฟห์มีอยู่ 5 อย่าง.. ประกอบไปด้วย ข้าว/สลัด/เนื้อ/ปลา/มันฝรั่ง
เพิ่งรู้ว่างานแต่งงานที่นี้ เค้าไม่ได้เน้นอาหารเยอะ แต่เค้าเน้นจัดงานสวย ขอบอกว่าโต๊ะอาหารจัดสวยจริงๆ รวมทั้งดอกไม้ และโคมไฟแชนเดอเลีย ที่ห้อยระย้าอยู่ในงาน สวยเริ่ด สมราคา ก็แปลกไปอีกแบบ
ส่วนมุมขนมนั้น... ขอเม้าท์หนักๆ เลย คือมีโซนขนมหวานแยกไปอีกทาง เป็นโต๊ะยาวๆ และมีช็อกโกแล็ต จัดวางสวยงาม เป็นชั้นๆ ลดหลั่นกันไป ตรงมุมห้องทั้ง 2มุม มีโต๊ะกาแฟพร้อมเค้กอันเล็กๆ หลายร้อยชิ้นมุมนึง และอีกมุมนึงเป็นถุงกระดาษสีทอง พร้อมขนมคัพเค้กอันเล็กๆ อยู่ข้างใน 1อัน
งานยังไม่ทันเข้าครึ่งคืน เพื่อนกาเบรียลคนนึง เดินหิ้วถุงสีทองมา 1ถุง และบอกว่า เออ.. รีบๆ ไปเอาขนมนะ ตอนนี้ขนมจะหมดแล้ว.. เราได้ยินดังนั้น เลยเดินไปดู O.o" สิ่งที่เห็นคือ โต๊ะยาวๆ ที่เราเห็นช็อกโกแล็ตเรียงรายอยู่เมื่อ ชม.ที่แล้ว ตอนนี้ เหลือช็อกโกแล็ต ไม่ถึง 20ชิ้น และที่วางขนมโลงๆ ทั้งโต๊ โอ้ววววววว
และภาพต่อมาที่เห็นคือ สาวๆ ทั้งหลายเปิดถุงสีทอง และหยิบขนมเค้กอันเล็กๆ ที่เหลืออยู่บนโต๊ะกาแฟใส่ถุง กันลงไป 5-6ชิ้น แทบจะปิดถุงไม่ลง ฮะๆๆ อะไรกันนี่ โอว.... เห็นแล้ว อึ้ง มองหน้ากับกาเบรียล... อยากจะหัวเราะ แต่ก็ไม่ไดทำ เลยหยิบขนมมาลองกินชิ้นนึง.. "อืม ไม่ค่อยอร่อยเลยอ่ะกาเบรียล แต่เอาไปฝากคุณยายละกัน" เราเลยหยิบมา 4อัน พร้อมกับเดินออกมา
คนที่นี่นี่เค้าก็ชอบของฟรี เหมือนคนไทยเนอะ... แต่มันน่าเกลียดไปปะ แบบว่า หยิบกันไม่นึกถึงคนอื่นบ้าง... ตลกดีอ่ะ ฮะๆๆ กาเบรียลบอกว่า น่าจะมีพนักงานสักคนคอยบอกว่า "กรุณาอย่าหยิบใส่ถุง แต่หยิบไปทานได้" ฮะๆๆ :D
ผ่านเรื่องของหวานโดนกวาดจนเกลี้ยง เราเลี่ยงมาที่ฟลอร์เต้นรำกันบ้าง เรากับเพื่อนๆ กาเบรียลก็ออกไปเต้นกัน แบบ non-stop เป็นเวลานานเอาเรื่อง เออ.. เริ่มไม่ไหวละ รองเท้าก็ 2-3นิ้ว เลยบอกกาเบรียลว่าไปนั่งเหอะ พอกำลังจะจูงมือกันไปนั่ง ก็มีพนักงานถือกระจาดมา 2คน พร้อมรองเท้าแตะอยู่เต็มกระจาด อ้อ... อย่างนี้นี่เอง!!
ว่าแล้วสาวๆ บนฟลอร์ทั้งหลายก็หยิบรองเท้าแตะมากันคนละคู่ เดินกลับไปที่โต๊ จัดแจงใส่รองเท้าแตะ แล้วเอาส้นสูงใส่ถุงผ้าไปแทน มะ!! เต้นต่อกันได้ทั้งคืน :D งานเลี้ยงที่นี้ ส่วนใหญ่เค้าจะแจกรองเท้าแตะกันทั้งนั้น เออ ไอเดียดีนะ แต่ท่าทาง cost จะบานปลาย ฮะๆๆ
เต้นไปเต้นมาสักพัก ถึงคราวเจ้าสาวโยนดอกไม้ จากนั้นเจ้าสาววิ่งหายไป เพลงแดนซ์ และฮิพฮอพ กลายเป็นเพลงแซมบ้า และเจ้าสาวพร้อมขบวนกลอง ก็โยกย้ายส่ายสะโพก และซอยเท้ายิกๆ เข้ามา!! ไอเรานี่ก็ใส่ร้องเท้าแตะแล้วไง พยามจะแซมบ้ากับเค้าแต่เท้ามันหนืดๆ ขยับไม่คล่องเหมือสาวบราซิลเลี่ยนเลย... สรุปถอดใจกลับมานั่งที่โซฟาเหมือนเดิม :D
นั่งไปสักพัก รู้สึกเหนื่อยๆ เพลียๆ มองนาฬิกาอีกที เฮ้ย!!!!!! ตึ 3ครึ่งแล้ว มิน่า.. ทำไมง่วงจังเนี่ย กว่าจะรวมตัวลากเพื่อนๆ ออกมาจากงาน และร่ำลา บ่าวสาวได้ ปาเข้าไปตี 4 - -" กลับถึงบ้าน ตี4กว่าๆ รวบรวมสติ อาบน้ำ แปรงฟัน เข้านอน โอว... เกือบตีห้า นี่ดีนะเนี่ย ดื่ม แชมเปญไปนิดหน่อย นี่ถ้าดื่มหนักๆ เหมือนเพื่อนคนอื่น.. ไม่อยากจะคิดว่าจะมีสภาพไหน ฮะๆๆ
วันรุ่งขึ้น กาเบรียลกับเราตื่นมา 9โมงครึ่ง เพราะแม่จะมารับตอน 10โมง งัวเงีย มาล้างหน้า แปรงฟัน เปลี่ยนชุด กินกาแฟ แบบเบลอๆ ไปเยี่ยมคุณตา คุณยาย แล้วแม่กาเบรียลก็ไปส่งที่สนามบิน นั่งรอเครื่องกันแบบเงียบๆ ตาบวมๆ ฮะๆๆ ทริปนี้ สนุกดี แต่เพลียไปนิด ยังดีที่เลิกดื่มแล้ว ไม่งั้นคงพ่วงอาการแฮ้งค์มาด้วย :)
