Countdown.... นับถอยหลัง

I have been living in São Paulo, Brasil for 3 years, and now I'm spending the last quater. To be honest, I feel happy but sad at the same time. Brasil is a beautiful country, even I have only visited few cities where I gained good experiences.

I know that some people might have bad experiences either with people or places, luckily I have none of those :-) In my opinion, bad or good, it depends on you. If you happen to live in a place that you don't like or you have to face many dificulties, you have to deal with it. As you can't change the circumstance, what you can do is "adapt and adjust" yourself. Yes, that is what I do :-)

I must say that my first year here was difficult in term of language and culture, but once I opened my heart and learnt about it, I'm more happy to be here. I have good husband who loves me, I have good friends who keep me company when I miss my country. I live in a nice apartment, eat good food, and sleep tight .. what can be better?? ;-)

I will not deny that I'm happy to leave Brasil, but I will not deny neither that I will be sad and miss this country very much ;-) Eu gostou de Brasil e vou sentir saudades

พอจะต้องจากประเทศนี้ไปแล้วใจหายเหมือนกันนะ เราอยู่ที่นี่มาสามปีแล้ว และตอนนี้ก็เหลืออีกแค่ไม่กี่เดือนก่อนที่จะย้ายไป ที่จริงดีใจนะ แต่ก็เศร้าในเวลาเดียวกัน :') บราซิลเป็นประเทศที่สวยนะ ถึงเราจะไปเที่ยวมาแค่ไม่กี่เมือง แต่ก็ชอบทุกเมืองที่ไป

ถึงจะรู้ว่าบางคนอาจจะมีประสบการณ์ที่ไม่ดีในประเทศนี้ ไม่ว่าจะกับคนที่นี่ หรือสถานที่ แต่เราก็โชคดีที่ไม่มีปัญหาเหล่านั้น เราคิดว่าจะดีหรือร้าย มันก็อยู่ที่ตัวเราทั้งนั้น พูดง่ายๆ ถ้าคุณต้องไปต่างประเทศ และเป็นประเทศที่คุณไม่ชอบ หรือเป็นประเทศที่มีปัญหา มีความลำบากมากมาย สิ่งที่คุณทำได้ก็คือจัดการกับมัน ก็ในเมื่อคุณไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม คุณก็คงจะทำได้แค่ เปลี่ยน และปรับตัวคุณเอง... นั่นแหละที่เราทำมาตลอด :-)

พูดตรงๆ ปีแรกที่มาอยู่นี่ เราลำบากนะ ภาษาก็ไม่ได้ พูดอะไรกันฟังไม่ออก วัฒนธรรมก็ไม่เหมือนกัน เจอกันทีไร ทั้งกอด ทั้งคิส -*- แต่หลังจากที่เราลองเปิดใจ ได้เรียนภาษาเค้าอย่างจริงจัง ได้เรียนรู้วัฒนธรรมของเค้า เราก็เริ่มมีความสุขที่ได้อยู่ที่นี่ มีสามีที่ดี และรักเรา มีเพื่อนที่ดี ที่คอยพูดคุย อยู่เป็นเพื่อนกัน เวลาที่เราคิดถึงบ้าน เราอยู่ในอพาร์ทเม้นที่สะดวกสบาย กินอาหารดีๆ นอนหลับเต็มอิ่ม แล้วจะมีอะไรดีไปกว่านี้? :-)

เราไม่ปฏิเสธเลยว่าเราดีใจมาก ที่จะได้ย้ายไปจากประเทศนี้ แต่ก็จะไม่ปฏเสธ ว่าเราคงเศร้า และคิดถึงบราซิลมากเหมือนกัน

My life in 2013 ปีใหม่แล้ว ขอเขียนถึงปีเก่าสักหน่อย :)

พอมาย้อนดูบล็อคตัวเอง.. โห.... ไม่ได้เขียนมา 1ปีเต็มๆ อาจจะเป็นเพราะไม่มีอะไรตื่นเต้น หรือสิ่งใหม่ๆให้เขียน หรือมีเรื่องให้ทำตลอด เลยไม่มีเวลาจะเขียน... พอนึกออก เลยขอเขียนสักหน่อย :)

การใช้ชีวิตที่นี่ กลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วสำหรับเรา ไม่ทุกข์ ไม่ลำบาก ไม่ติดขัดอะไรเลย มีความสุข ตามประสาคนไกลบ้าน ที่มีเพียงสามีเป็นคนในครอบครัว พอผ่านปีแรกมาได้ เราเริ่มมีเพื่อนที่ดี ไปไหนมาไหนด้วยกัน พบปะพูดคุย สังสรรค์ ให้ได้คลายเหงาบ้าง รู้สึกว่าตัวเองโชคดีนะ ที่ได้มีมิตรดีๆ ในต่างแดนแบบนี้

เราได้มีเพื่อนบราซิลเลี่ยนดีๆ มีน้ำใจ จำนวนนึง ซึ่งทำให้เราคิดว่า คนที่นี่ ก็มีส่วนคล้ายคนไทย ที่เป็นมิตร และมีน้ำใจ และเราก็ได้รู้จักเพื่อนๆ คนไทย ที่เป็นคนดี ทีมีน้ำใจ จำนวนหนึ่งเช่นกัน ถึงจะไม่เยอะ แต่เราก็รู้สึกโชคดี ที่ได้มาเจอคนเหล่านี้ เพราะเค้า เป็นกลุ่มคนจำนวนน้อยๆ ที่ทำให้เรามีความสุข ระหว่างที่ใช้ชีวิตอยู่ในประเทศนี้ ส่วนใครที่ไม่ชอบ ไม่พอใจอะไรเรา ถ้าไม่กล้าพูดกันต่อหน้า ก็ขออภัย ที่เคยล่วงเกิน หรือพูดอะไรให้ได้ขุ่นข้อง หมองใจ ก็อโหสิกรรมให้ด้วย (จะได้ไม่ต้องเจอกันอีก) เพราะเราไม่ใช่หมอดู หมอเดา ถึงจะรู้ว่าใครคิดอะไร ถ้าไม่อยากรู้จักเป็นเพื่อนกัน ไม่ยินดีจะคบ ก็ขอบคุณที่ผ่านมา และผ่านไปนะคะ :)

พูดถึงปี 2013 ที่ผ่านมา เราได้กลับบ้านที่เมืองไทย :D ได้จัดงานแต่งงานพร้อมกับน้องสาว ได้เจอครอบครัวที่คิดถึงมากๆ และได้เจอเพื่อนๆ ที่รักกันเสมอ แม้จะไม่ได้คุย หรือเจอกันบ่อยๆ พอได้กลับบ้าน เหมือนได้กลับไปชาร์จพลัง ในการใช้ชีวิต เหมือนไปเติมความรัก ความสุข ความอบอุ่นจากคนที่เรารัก พอกลับมาถึงบราซิล มีเพื่อนหลายคนทักว่า เราดูมีความสุข ดูสดชื่นขึ้น :) สงสัยเป็นเพราะได้รับความสุขจากประเทศไทยเป็นแน่

เมื่อกลับมาถึงบราซิล ความคิดดีๆ ไอเดียดีๆ ความคิดบวกในการใช้ชีวิตก็กลับมา เรากับกาเบรียลคุยกัน แล้วก็มาคิดว่า เราควรจะวางแผนอนาคตเรานะ ว่าเราจะทำอะไรต่อไป... เราไม่อยากอยู่บราซิลแล้ว และในเมื่อเรามีเงินเก็บมากพอ เราก็ควรจะมองหาสิ่งใหม่ ที่ดี สำหรับเราสองคน จริงอยู่ว่า การกระทำทุกอย่างย่อมมีความเสี่ยง แต่การอยู่เฉยๆ โดยไม่ทำอะไรเลย ก็มีความเสี่ยงเช่นกัน ดังนั้น.... เราสองคนจึงได้ตัดสินใจไปออสเตรเลีย!! พอตั้งเป้าหมายแล้ว รายละเอียดก็ตามมาเป็นขั้น เป็นตอนต่อไป :)

ปีที่แล้ว เราได้ไปทำงานล่าม ให้กับทางศาลบราซิล ประมาณ 4-5ครั้ง จากความไม่เคยชิน ตื่นเต้นตอนขึ้นศาลครั้งแรก กลายเป็นรู้สึกเฉยๆ แต่เสียใจทุกครั้งที่ต้องไปทำ เพราะคิดในใจว่า "อีกแล้วหรอ" แต่ก็เต็มใจไปทำนะ เพราะอยากช่วยเหลือคนไทยด้วยกัน มาถูกจับต่างบ้านต่างเมือง แถมเป็นประเทศที่ไม่ใช้ภาษาอังกฤษอีก ถ้าไม่ช่วยเค้า แล้วศาลจะตัดสินคดียังไง ไม่ต้องขังรอไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหาล่ามได้หรอ ในเมื่อค่าจ้างก็มีให้ (ปัจจุบันยังไม่ได้.... รอไปยาวๆ ^^) ก็ช่วยกันเหอะ แต่จริงๆ อยากจะตะโกนดังๆ บอกไปยังสาวๆ ไทย ว่าถ้ามีคน (ส่วนมากเป็นคนแอฟริกัน) ชวนมาทำงานที่บราซิล หรือชวนมาขนยาตรงๆ อย่าเชื่อ และอย่ามาเด็ดขาด!! ไม่รอดแน่ๆ :(

รู้สึกปีที่แล้วผ่านไปเร็วม้ากกกกก อาจจะเป็นเพราะกลับไทย เดือนครึ่ง พอกลับมาบราซิล ก็หาคอร์สเรียนป.โท ที่เมืองอะไร มหาวิทยาลัยไหน ค่าเรียนเท่าไหร่ และหาข้อมูลการใช้ชีวิตต่างๆ ในแดนจิงโจ้ เผลอแป๊บเดียว สิ้นปีแล้ว เร็วจริงๆ :D ปีเก่าผ่านไป มีเรื่องดีปนร้าย เป็นเรื่องธรรมดา ส่วนปีใหม่ 2014 ก็หวังว่าทุกอย่าง จะเป็นไปตามแผนที่เราวางไว้ สาธุ!!!!